„Głos Hind Rajab”: Co wiemy o tragedii, która zainspirowała wstrząsający film?

Jest twarzą palestyńskich dzieci zabitych w Strefie Gazy. Na zdjęciach krążących w internecie, mała Hind Radżab czasami nosi koronę z różowych kwiatów na falujących brązowych włosach, a czasami tiarę księżniczki na ciasnym koku. Ma pulchne policzki i dziecięce dołeczki w policzkach. Miała pięć lat, gdy zginęła w styczniu 2024 roku wraz z członkami swojej rodziny w mieście Gaza, uwięziona w podziurawionym kulami samochodzie.

Dramat, który zainspirował film noszący jej imię, „Głos Hind Rajab”, będzie miał premierę w najbliższą środę, 3 września, na Festiwalu Filmowym w Wenecji . Ten długo oczekiwany film fabularny francusko-tunezyjskiego reżysera Kaouthera Ben Hanii jest w gronie nominowanych do Złotego Lwa.

Inspiracją do napisania tej historii były nagrania rozmów telefonicznych rodziny Hind Radżab z palestyńskim ośrodkiem pomocy humanitarnej Czerwonego Półksiężyca, gdy byli uwięzieni w samochodzie naprzeciw izraelskiego czołgu. Fragmenty tych archiwów audio, w których słychać głos dziewczyny w rozpaczy, zostały udostępnione kilka miesięcy temu w mediach społecznościowych i zszokowały cały świat. Co tak naprawdę wiemy o tej tragedii?

19 marca 2024 roku, półtora miesiąca po tragedii, sześciu specjalnych sprawozdawców ONZ (ekspertów powołanych przez Radę Praw Człowieka ONZ) sporządziło raport na temat wydarzeń, aby wyrazić głębokie zaniepokojenie i potępić „zbrodnię wojenną”. Następnie podsumowali posiadane przez siebie informacje.

Według tych ostatnich, 29 stycznia 2024 roku młoda Hind Radżab podróżowała czarnym samochodem Kia wraz ze swoim wujem Basharem, ciotką Inaam i czwórką kuzynów w wieku od 16 do 7 lat. Uciekali przed walkami w północnej Strefie Gazy, gdy znaleźli się „w pułapce pod ciężkim ostrzałem izraelskich czołgów”. Pierwsza salwa zabiła wujka, ciotkę i dwoje dzieci. Jeden z kuzynów Hind Radżab, jedyny ocalały w samochodzie z pięcioletnią dziewczynką, zadzwonił następnie do jednego ze swoich wujków. Ten powiadomił Palestyński Czerwony Półksiężyc i rozpoczęła się akcja ratunkowa.

Palestyńskiemu Czerwonemu Półksiężycowi udało się skontaktować z nastoletnią kuzynką, która, zrozpaczona, wyjaśniła, że ​​izraelski czołg strzelał do samochodu. „Samochód znajdował się w pobliżu stacji benzynowej Fares, w dzielnicy Tal Al-Hawa, na południowy zachód od miasta Gaza. Podczas rozmowy usłyszeliśmy intensywną strzelaninę i nieustanne krzyki, po czym nagle ucichła” – czytamy w relacji ekspertów ONZ z wydarzeń. Dzięki wciąż włączonemu telefonowi, członkowie Czerwonego Półksiężyca potwierdzili, że 5-letnia dziewczynka żyje i pozostali z nią w kontakcie przez prawie trzy godziny, zanim połączenie zostało przerwane.

Według Palestyńskiego Czerwonego Półksiężyca, karetka pogotowia miała wkrótce przyjechać w pobliże stacji benzynowej. Uzyskała pozwolenie od władz izraelskich na dojazd. Jednak w wyniku zdarzenia zginęli również dwaj ratownicy medyczni, a ich pojazd został zniszczony. 10 lutego 2023 roku, dwanaście dni po zdarzeniu, odnaleziono ciała Hind Rahab, sześciu członków jej rodziny oraz dwóch ratowników medycznych.

„ Nie przesądzając o prawdziwości powyższych zarzutów, jesteśmy głęboko zaniepokojeni bezprawnym, najwyraźniej celowym zabójstwem całej przesiedlonej rodziny, składającej się z dwóch dorosłych i pięciorga dzieci, podczas gdy podróżowali samochodem po mieście Gaza, szukając bezpieczeństwa i nie stwarzając zagrożenia. A także późniejszym zabójstwem dwóch ratowników medycznych z Palestyńskiego Czerwonego Półksiężyca, których karetka również stała się celem ataku, gdy próbowali udzielić pomocy ofiarom” – podsumowali Specjalni Sprawozdawcy ONZ.

19 lipca 2024 r. Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców (UNHCR) w kolejnym oświadczeniu potępił „brak dochodzenia i odpowiedzialności, ponad pięć miesięcy po tragicznym morderstwie Hind i sześciu innych członków jej rodziny uwięzionych w samochodzie, który został ostrzelany przez Izrael w Strefie Gazy ”. Eksperci UNHCR określili również jako „niedopuszczalne” twierdzenia Izraela, że ​​jego wojska nie znajdowały się wówczas w tym rejonie.

W przededniu premiery filmu „Głos Hind Rajab” izraelska armia nadal nie ogłosiła oficjalnego dochodzenia w sprawie tragedii. Oświadczyła jedynie, nie podając szczegółów, że okoliczności śmierci dziewczyny są nadal „badane”.

Reżyser Kaouther Ben Hania, zdobywca Cezara dla najlepszego filmu dokumentalnego w 2024 roku za film „Córki Olfy” , wykorzystał długie rozmowy z matką Hind i wszystkimi osobami, które rozmawiały z nią w jej ostatnich chwilach. „Słuchałam, płakałam, pisałam” – wyjaśnia filmowiec, który chce „ dać głos i twarz” palestyńskim ofiarom.

„Mam nadzieję, że ten film pomoże powstrzymać tę wyniszczającą wojnę i uratować inne dzieci w Strefie Gazy” – powiedziała 29-letnia matka Hind, która nadal mieszka w mieście Gaza. Fundacja z siedzibą w Brukseli, nazwana imieniem jej córki, dąży do walki z bezkarnością poprzez regularne składanie skarg na izraelskich żołnierzy oskarżonych o zbrodnie wojenne.